به نام ناز بی نیاز
لابد همان سوال تکراری را از خود می پرسید: «نویسنده این وبلاگ کیست!»
راستش خودم هم نمی دانم، همینقدر می دانم که مدتی است به دنیا آمده ام و مدتی دیگر خواهم رفت.
نه آمدنم را به خاطر دارم و نه رفتنم را.
* * *
و اینقدر می دانم که نامم را به اصرار پدرم «محمد علی» گذاشتند، هرچند همه مخالف بودند. و لقب «سید» را ـ به واسطه پدرانم که از نسل نور اند ـ با خود یدک می کشم. و شاید آنان نیز شهرت «موسوی» را برای خود برگزیده اند که بگویند: تبارشان از نسل شریف باب الحوائج امام موسی کاظم (علیه السلام) است.
خود نیز 15 سال بیش نداشتم که از «گرگان» دل کندم، و به سوی آینده ای نا معلوم قدم در راه گذاشتم. و نوجوانی خویش را در قیل و قال دروس «حوزه» و در لابلای کتابهای خاک خورده کتابخانه های «قم» سپری کردم.
گذشت تا آنکه تقدیر، دستم را در دامن استادی مهربان و حکیم گذاشت، تا طعم شیرین «حکمت و اندیشه اسلامی» را به خوردم دهد. و این گزافه نیست که بگویم: به هرچه می اندیشم و از هر چه می گویم، بازتابی است از اندیشه های استوار آن بزرگمرد.
* * *